แม่เป็นผู้ที่ให้กำเนิดเรามาแม่เป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่กับเรามากพระรคุณมากมายเหลือล้นแม่ต้องทนอ้มท้องเรามาตั้ง9เดือนแม่ต้องทนเจ็บป่วยทรมารจะเป็นจะตายเพราะอุ้มท้องเรามาแม่เลี้ยงดูเราไม่เคยห่างไกลแม่ไม่เคยทอดทิ้งเรายามเราเจ็บป่วยคนที่ดูแลเราไมี่มีใครเขาคนนั้นก็คือแม่นั้นยเองตอนเราเล็กๆแม่คอยดุแลเราป้อนข้าวเรา ป้อนนำ้เรา ไม่เคยห่างไกลจากไปไหน ยามที่เราไม่สบายแม่ก็พาเราไปหาหมอแม่ต้องทำงานเหนื่อยแค่ไหนที๋ต้องทำงานแลกเงินเอาเงินมาให้เราใช้ใช้เรียนใชจ๋ายสิ่งต่างๆแม่ต้องอดทนแค่ไหนเวลาเราดื้อรั้นกับแม่ไม่ยอมฟังคำพุดของแม่แม่เหนื่อยกับแค่ไหนที่อุ้มท้องเรามานานแสนนานแม่เลี้ยงเราจนโตมาถึงทุกวันนี้แม่ต้องเหนื่อยกับเรามากพระคุณแม่นี้แสนจะมากมายทดแทนก็ไม่หมดในโลกนี้ไม่มีใครรักเราเท่าแม่อีกแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาหนูคงทำให้แม่เสียใจมามากเหลือเกินแต่แม่ก็ไม่เคยโกดหนุเลยสักครั้ง มีแต่แม่คอยสอนว่าสิ่งนี้ดีสิ่งนี้ไม่ดีแม่มักสอนหนูเสมอให้เป็นเด็กดีไม่ให้ดื้อรั้นโตขึ้นหนูจะรักแม่ให้มากๆจะเลี้ยงดูแม่ยามที่แม่แก่ชราลงหนูอยากจะขอโทษแม่ทุกๆอย่างที่หนุทำผิดมาทั้งทีค่ตั้งใจหรือไม่ได้ตั้งใจ และสุดท้ายนี้หนูอยากจะบอกแม่ว่าหนูรักแม่มากที่สุดนัะคะะ.
